καρυκευτικός

-ή, -ό (AM καρυκευτικός, -ή, -όν) [καρυκεύω]

νεοελλ.

(για ουσίες) κατάλληλος για καρύκευση

μσν.

(για φαγητά και ποτά) ο πλούσιος σε καρυκεύματα

αρχ.

το θηλ. ως ουσ. ἡ καρυκευτικὴ (ενν. τέχνη)

η τέχνη να καρυκεύει κάποιος, η μαγειρική.